1.25 Nadzieja

Kolejny dzień .
Ola się jeszcze nie obudziła .
Kiedy unoszę wzrok , zmierzch już otulił moje mieszkanie szarymi cieniami . Wizja kolejnej samotnej nocy jest nie zbyt ciekawa z butelką bursztynowego płynu. Podczas gry rozważam co mógłbym robić ., tej nocy telefon wibruje na blacie stołu i wyświetla się dobrze  znany mi numer . Nagle serce mi przyspiesza na napis kontaktu wyświetlonego na ekranie telefonu .

Odebrałem .

- Cześć Jacek - usłyszałem głos ojca Oli od kilku dni po raz pierwszy można było wyczuć że, jest wesoły.

- Wiadomo co jest z Olą - zapytałem z nadzieją że, Olą jest już lepiej .Miałem nadzieje że, w końcu się obudzi i będzie wszystko dobrze .

- Tak wiadomo nie dawno dostałem wiadomość z szpitala o stanie Oli - po
wiedziałem z entuzjazmem
- A co oni ci powiedzieli ci lekarze ?
-  Dostałem wiadomość że, Ola w końcu się obudziła - powiedział  z takim zadowoleniem
-  To już jadę niedługo będę
Rozłączyłem się  i ubrałem się .
                                                                   ***

Gdy Ola się obudziła byłem najszczęśliwszym człowiekiem . Poczułem delikatny ruch dłoni Oli .
- Tato, gdzie jest Jacek ? zapytałam .Chciałam go w końcu zobaczyć tak bardzo się za nim stęskniłam
- Już, niedługo dzwoniłem i powinien być już .

Wtedy wszedł Jacek . Ola na widok niego się uśmiechnęła .
- Cześć Oleńko stęskniłem się za tobą  . Podszedł do Oli .
- Ja też się stęskniłem

Po tygodniu Ola wyszła do domu .

Rano .

- Ola na pewno nie chcesz żebym został z tobą w domu - zapytałem troskliwie .
- Nie jest wszystko dobrze leć bo się spóżnisz
- Ta idę , pa kochanie - pocałowałem ją na do widzenia i wyszedłem .
                                                                         ****
Lubiłem Emilkę ale wolałem patrole z olą
Nagle ciszę przerwał głos dyżurnego
- 00 do 05
-Tak słucham cię jedzcie na kwiatową 18
- Dobra ,ok już jedziemy
- Zaraz , zaraz  Emilka przecież tam mieszka Ola
Cdn .....